καινουργισμός

καινουργισμός, ὁ (Α) [καινουργίζω]

1. η καινουργία*

2. (κατά το λεξ. Σούδα) «ἡ ἀνακαίνισις καὶ πρὸς τὸ ἀρχαῑον κάλλος ἀναμόρφωσις».